19.) Azalan Marjinal Verimlilik Yasası

Azalan Verimlilik Yasası

ÖZET: Önemli Düşünür: Anne Robert Jacques Turgot (1711-1766) ÖNCE: 1759: Fransız ekonomist François Quesnay, fizyokratların ekonomik teorilerini ortaya koyan eseri İktisadi Tablo’yu yayınlar 1760’lar: Fransız fizyokrat Guerneau de Saint-Peravy, vergilendirme prensipleri üzerine yazdığı makalesinde girdi çıktı oranının sabit olması gerektiğini söyler. SONRA: 1871: Avustuyalı Carl Menger, İktisadın Prensipleri isimli eserinde fiyatın, kar marjına göre belirlenmesi gerektiğini söyler 1956: Amerikalı ekonomist Robert Solow, Ekonomik Büyüme Teorisine bir Katkı adlı makalesinde azalan marjinal hasılat fikrini ülkelerin büyüme beklentilerine uygular

Fransız düşünür Anne Robert Jacques Turgot, ulusal zenginliğin tarımsal üretimle yaratılacağına inanan fizyokratlardan biriydi.  Turgot’un vergiler ve topraktan elde edilen üretimle ilgili çalışmaları, üretime katkı için işe alınan her bir ek işçinin, üretime bir öncekinden daha az katkısının olduğunu açıklayan bir teori geliştirmesine yardımcı oldu. Turgot gibi Fizyokrat ekibinden gelen Geurneau de Saint-Peravy ise üretime dahil edilen her bir işçinin üretime katkısının bir önceki işçiyle aynı olduğunu iddia ediyordu. 1767 yılında Turgot bir çalışma yayınlayarak tarıma hazır olmayan toprağın ekildiğinde çok az ürün verdiğini belirtti. Toprak ekimden önce bir kez sürüldüğünde verimi artıyordu, iki kez dürüldüğünde verim dört katına çıkıyordu fakat bu sonsuza kadar katlanarak gitmiyor ve tarlayı sürmek için çağırılan ek işçiler giderek daha az faydalı oluyordu. Nihayetinde de yeni gelen işçiler üretim üzerinde bir katkı sağlayamıyordu, çünkü topraktan alınabilecek ürün miktarının da bir sınırı vardı. Teknolojinin Rolü Turgot’un görüşüne şuydu: Sabit bir faktöre (Toprak) değişken bir faktör (işçiler) eklendiğinde, sonradan getirilen ek işçi ürüne ilkinden daha az katkı yapacaktı. Bu teori “azalan marjinal verimlilik” yasası olarak günümüze geldi. Çağımızda modern ekonominin yapıtaşlarından biridir. Sadece daha fazla üretimin daha pahalıya mal olduğunu açıklamakla kalmıyor, ülkelerin nüfuslarının teknolojik gelişmeler olmadan artması durumunda zenginleşmekte neden zorlanacaklarını da anlatıyor.